Marvel Studios maakt de verloren tijd goed met de line-up van Phase 4-films en tv-shows. Na jarenlang uitsluitend projecten te hebben gemaakt rond witte, cisgender mannelijke superhelden, is de verschuiving van de Disney-dochtermaatschappij naar meer inclusiviteit – in alle aspecten van de productie – een late maar welkome verandering geweest.
De nieuwste onderneming in Marvel’s diversificatie-push is Ms Marvel, een Disney Plus-serie die eindelijk de favoriete superheld Kamala Khan introduceert in het Marvel Cinematic Universe (MCU). De komst van mevrouw Marvel heeft lang op zich laten wachten, maar haar uiteindelijke introductie was ironisch genoeg een verhulde zegen.
Hoezo? Nou, mevrouw Marvel is meer dan alleen een standaard middelbare schooldrama met een beetje superheldeninhoud overal bezaaid. Het is een leuke, kleurrijke, fantastische en optimistische serie die de MCU nodig heeft na het zwaardere gevoel van andere recente producties. Er zijn elementen van Marvel’s nieuwste Disney Plus-show die enigszins voorspelbaar en moeizaam zijn; incidenten die waarschijnlijk voorkomen dat het zo vereerd wordt als Loki, Moon Knight of WandaVision. Toch is Ms Marvel een grotendeels vermakelijke serie die meer goed doet dan kwaad.
Opstarten
Mevrouw Marvel vertelt het verhaal van Kamala Khan (Iman Vellani), een Pakistaans-Amerikaanse tiener en superfan van Avengers die meer geniet van dagdromen en het maken van YouTube-video’s van Captain Marvel dan wanneer ze naar school gaat of de tradities en gebruiken van haar moslimfamilie strikt volgt.
Dus wanneer Khan in het bezit komt van een vreemde armband – die schijnbaar ook banden heeft met haar voorouders – die haar superkrachten verleent, lijkt het erop dat haar eeuwige wens om een superheld te worden is uitgekomen. Maar zoals Khan ontdekt, wordt het jongleren met je verantwoordelijkheden alleen maar moeilijker als je eenmaal bent worden een superheld. En wanneer twee mysterieuze organisaties om totaal verschillende redenen op Khan beginnen te jagen, moet ze leren dat een superkrachtig persoon zijn niet alles is wat het is.
Met veel van Marvel’s Phase 4-projecten die afzien van traditionele oorsprongsverhalen – Shang-Chi was misschien wel de laatste die zich aan deze strategie hield – is het behoorlijk bevredigend om te zien dat mevrouw Marvel deze verhalende structuur volgt.
Natuurlijk bewees Moon Knight dat Marvel geen nieuwe superhelden hoeft te introduceren in de MCU op een lineaire manier om verhalen te vertellen. Hiermee liet Moon Knight echter ook zien dat Marvel de flexibiliteit heeft om te kiezen welke aanpak het beste bij elk project past. En voor mevrouw Marvel is het traditionele formaat van het oorspronkelijke verhaal gewoon de optimale pasvorm.
Khan is misschien een geliefd personage onder Marvel-stripfans, maar veel MCU-volgers (die misschien niet zo slim zijn in stripseries) zullen niet weten wie ze is. Evenzo, met een relatieve nieuwkomer in Iman Vellani die haar portretteert, heeft mevrouw Marvel geen echte filmster in de hoofdrol – Oscar Isaac in Moon Knight – die de aandacht van het publiek meteen zal trekken. Het heeft ook geen gevestigd MCU-personage, zoals Elizabeth Olsen’s Wanda Maximoff of Tom Hiddleston’s Loki, die het publiek al kent met het leiden van een van Marvel’s vele tv-producties.
De kijkers kennis laten maken met Khan, de ondersteunende cast van de show, en onthullen hoe ze haar krachten in de conventionele zin verwerft, is dus de juiste zet. Het biedt volop mogelijkheden om meer te weten te komen over hun persoonlijkheden, te zien hoe ze met elkaar omgaan, meer te weten te komen over hun onzekerheden en welke impact de nieuwe krachten van Khan op haar en de mensen om haar heen hebben. Het is geen al te nieuwe manier om de omvangrijke cast van een show te introduceren, maar een die nodig is om elk personage aan kijkers te presenteren en te laten zien hoe de machtsbalans tussen hen verschuift zodra Khan haar vaardigheden heeft verworven.
Wat betreft de superkrachten van Khan, ze zien eruit en voelen aan als een natuurlijke herziening van hoe ze ze in de strips verkrijgt. Marvel’s beslissing om de capaciteiten van mevrouw Marvel in haar tv-show te veranderen, is controversieel, vooral in het licht van hoe ze de fanbase van mevrouw Marvel hebben verdeeld na de release van de officiële trailer van de serie.
Gezien de aanpassingen aan haar oorsprongsverhaal in de show, zijn de vaardigheden van Khan echter in overeenstemming met de meer kosmische en magische krachten van de MCU. Sommige fans zullen zeker klagen over haar capaciteiten die lijken op een DC-held in Green Lantern in plaats van haar Marvel-komische tegenhanger, maar veel van haar klassieke ’embiggen’-vaardigheden zijn behouden, en ze werken op dezelfde manier als de krachten die Khan in de strips bezit. In een serie met meer dringende problemen (hierover binnenkort meer), hoeven fans die zich zorgen maken over Marvel’s beslissing om af te wijken van de traditionele vaardigheden van mevrouw Marvel zich niet al te veel zorgen te maken.
Tienerdromen en diepe thema’s
Door sporadisch zijn op superhelden gebaseerde momenten te besprenkelen in de eerste twee afleveringen, volgt mevrouw Marvel de formule van toewijding van Marvel Studios veel van tijd – in de vroege afleveringen, tenminste – tot karakterontwikkeling, thematische verkenning en MCU- en stripboekreferenties.
Het is begrijpelijk dat, aangezien zij de ster van de show is, veel van het bovenstaande trio om Khan zelf draait. Vroege reacties op Vellani’s vertolking van Khan beschreven haar als perfect voor de rol – en het is gemakkelijk in te zien waarom. Vellani brengt oprechte onhandigheid, oubolligheid, humor, hart en Avengers-fanatisme naar Khan’s live-action-iteratie; genieten van een rol die voor haar op maat gemaakt lijkt.
Maar het is niet alleen de Iman Vellani-show. Haar co-sterren Matt Lintz, Yasmeen Fletcher en Laurel Marsden – die respectievelijk Bruno Carrelli, Nakia en Zoe Zimmer spelen – leggen ook authentiek vast wat het betekent om tieners te zijn die door de hoogte- en dieptepunten van de adolescentie navigeren, vooral in een Gen Z-wereld. De show heeft zeker de tonaliteit van een John Hughes-film — zoals de Spider-Man-films van de MCU dat deden — of, meer recentelijk, Ladybird en Booksmart, waardoor het te midden van de buitenaardse gebeurtenissen die zich voordoen tijdens de openingsact van de serie.
De superkracht van mevrouw Marvel ziet eruit en voelt aan als een natuurlijke herziening van die in de strips
Waar mevrouw Marvel zich onderscheidt van die films en eerdere MCU-aanbiedingen, is het effectieve gebruik van stripboekafbeeldingen en stilering. Als dagdromer en schrijver van Avengers-fanfictie is Khan een uniek gepositioneerd Marvel-personage wiens pre-superheldfantasieën de doodles en verhalen bevatten die ze in haar vrije tijd maakt.
Wat is dan een betere knipoog naar haar komische afkomst dan om dergelijke beelden te gebruiken in de tv-show van het personage? Of het nu gaat om het gebruik van stripboekpanelen om twee of meer perspectieven te tonen van dezelfde scène die zich afspeelt, Khan’s fanart die de echte wereld naast elkaar plaatst, of het tot leven brengen van op New Jersey gebaseerde graffiti om Khan’s escapistische gevoeligheid weer te geven, mevrouw Marvel is doordrenkt met een zwier in overeenstemming met de komische creatie van het personage.
Het inventieve gebruik van camerawerk en andere beelden door de show, zoals het presenteren van een met emoji beladen tekstgesprek tussen Khan en Bruno via neonlichten en zebrapaden in winkels, is vergelijkbaar creatief. Dergelijke sequenties, plus die welke zijn opgebouwd rond grappige of op humor gebaseerde momenten, geven de MCU een lichtheid en heldere esthetiek die de laatste tijd vrij afwezig is geweest, vooral in met horror doordrenkte projecten zoals Doctor Strange 2.
Dat gezegd hebbende, schrikt mevrouw Marvel er niet voor terug om moeilijke onderwerpen te onderzoeken. De verdeling van India – het uiteenvallen van Brits-Indië in Pakistan, India en Bangladesh na de eeuwenlange kolonisatie van het Indiase subcontinent door het VK – is een van de vele onderwerpen die in de show worden onderzocht. De afrekening van het imperiale verleden van Groot-Brittannië, in combinatie met andere moeilijke onderwerpen, waaronder raciale identiteit en de oude wereld (traditionele moslimfamilie en religieuze waarden) versus de nieuwe (cultuurbotsingen), zorgen voor reflectief kijken.
De verkenning van de moeder-dochterdynamiek door de show, met name door de ogen van Khan en haar moeder Muneeba (Zenobia Shroff), is ook enigszins revolutionair voor de MCU, aangezien dit type relatie zelden onder de loep is genomen. In feite is de bredere inspectie en viering van moslimfamilies en -gemeenschappen door mevrouw Marvel verheugend, waardoor een welverdiende lens wordt getraind op het erfgoed, de cultuur en de levensstijl van de islamitische samenleving.
Als je een sukkel bent voor MCU-paaseieren, zit mevrouw Marvel er ook absoluut vol mee. Van onmetelijke telefoontjes naar eerdere Marvel-films en tv-shows — kijk hoeveel je kunt vinden wanneer Khan de inaugurele AvengerCon bijwoont — tot plagen over aankomende projecten, MCU-fans zullen zeker een velddag hebben. Natuurlijk hebben andere films en tv-series verwezen naar wat er eerder is gebeurd, maar mevrouw Marvel tilt de dingen naar een ander, plezieropwekkend niveau.
Een duik nemen
Net zoals de titulaire held worstelt om controle te krijgen over haar nieuwe vaardigheden, worstelt mevrouw Marvel met het overwinnen van een paar belangrijke problemen met betrekking tot voorspelbare verhaalbeats en productieproblemen.
Ten eerste voelt de romance die zich ontwikkelt tussen Khan en Kamran (Rish Shah) geforceerd aan; de toevoeging ervan is slechts een plotapparaat om het verhaal na aflevering 2 naar een meer onheilspellend gebied te drijven. De opname ervan is begrijpelijk, maar het voelt formeel aan voor een superheldenshow die over het algemeen wordt gepositioneerd als een middelbare school / tienerdrama, vooral wanneer het verwijst naar de vooruitzicht op een liefdesdriehoek.
Dat is niet het enige narratieve aspect dat bij de cursus hoort. Khans eerste grote reddingsmissie voelt gekunsteld in het geheel van dingen, zelfs als het een plothefboom wordt gebruikt om te laten zien dat ze haar krachten nog lang niet onder de knie heeft. Er zijn vast gelegenheden waarbij Khan haar onervarenheid gedurende de show tentoonstelt, dus schoenlepelen in een scène van deze aard voelt overbodig.
Wat betreft het geluidsontwerp / de montage, er zijn een paar gelegenheden waarbij het moeilijk is om de dialoog te ontcijferen. Gelukkig waren dergelijke problemen grotendeels voorbehouden aan scènes waar essentiële informatie niet beschikbaar was. Mocht het probleem echter aanhouden in de laatste afleveringen wanneer belangrijke plotpunten worden onthuld, dan zullen kijkers er misschien niet al te vriendelijk voor zijn om twee of drie keer terug te spoelen om erachter te komen wat er wordt gezegd.
ons oordeel
De Disney Plus-serie van mevrouw Marvel is een waardige live-action introductie voor het favoriete Marvel-personage van de fans. Zijn charmante, heldere en positieve houding onderscheidt het van zijn MCU TV-showbroeders, terwijl het een passend goed werk doet om het oorsprongsverhaal van Khan – een zeer herkenbare tiener-gebaseerde, van pagina naar scherm aan te passen.
Er zijn haperingen onderweg, geest. Het is nog niet zo spannend als de vorige Marvel-tv-series, en sommige fans zullen zich ergeren aan de veranderingen die zijn aangebracht in de superkrachten en het bescheiden begin van het personage. Sommige keuzes op het gebied van verhaal- en geluidsontwerp laten ook veel te wensen over, hoewel Marvel Studios nog tijd heeft om deze fouten in de volgende afleveringen recht te zetten.
Over het geheel genomen is mevrouw Marvel dus zeker de nieuwste in een lange reeks aangename Marvel Studios-projecten. het vindt een stevige balans tussen de meerdere bewegende delen en het overkoepelende mysterie over de stamboom van Kamala Khan zal het publiek zeker boeien en boeien gedurende de zes afleveringen. Ook in Iman Vellani heeft de MCU een fantastische Khan/Ms Marvel, die zeker de show zal stelen wanneer ze in de zomer van 2023 haar Marvel-filmdebuut maakt in The Marvels.
“Goed is niet iets dat je bent; het is iets dat je doet”, aldus Khans tegenhanger in het stripboek. In het geval van haar tv-serie is mevrouw Marvel zeker beide.
Ms Marvel lanceert exclusief op Disney Plus op woensdag 8 juni.
